சித்தர் பாடல்கள் - 3 கடுவெளிச் சித்தர்

கடுவெளிச் சித்தர் - ஆனந்தக் களிப்பு

பல்லவி

பாபஞ்செய் யாதிரு மனமே - நாளைக்
கோபஞ்செய் தேயமன் கொண்டோடிப் போவான்
பாபஞ்செய் யாதிரு மனமே.

சரணங்கள்

சாபம் கொடுத்திட லாமோ ? - விதி

தன்னை நம்மாலே தடுத்திடலாமோ ? கோபந் தொடுத்திடலாமோ ? - இச்சை கொள்ளக் கருத்தைக் கொடுத்திடலாமோ ? 1 சொல்லருஞ் சூதுபொய் மோசம் - செய்தால் சுற்றத்தை முற்றாய்த் துடைத்திடும் நாசம் நல்லபத்த திவிசு வாசம் - எந்த நாளும் மனிதர்க்கு நம்மையாய் நேசம். 2 நீர்மேற் குமிழியிக் காயம் - இது நில்லாது போய்விடும் நீயறிமாயம் பார்மீதில் மெத்தவும் நேயம் - சற்றும் பற்றா திருந்திடப்பண்ணு முபாயம். 3 நந்த வனத்திலோ ராண்டி - அவன் நாலாறு மாதமாய்க் குயவனை வேண்டிக் கொண்டுவந் தானொரு தோண்டி - மெத்தக் கூத்தாடிக் கூத்தாடிப் போட்டுடைத்தாண்டி. 4 தூடண மாகச்சொல் லாதே - தேடுஞ் சொத்துகளிலொரு தூசும் நில்லாதே ஏடாணை மூன்றும் பொல்லாதே - சிவத் திச்சைவைத் தாலெம லோகம் பொல்லாதே. 5 நல்ல வழிதனை நாடு- எந்த நாளும் பரமனை நத்தியே தேடு வல்லவர் கூட்டத்திற் கூடு - அந்த வள்ளலை நெஞ்சினில் வாழ்த்திக் கொண்டாடு. 6 நல்லவர் தம்மைத் தள்ளாதே - அறம் நாலெட்டில் ஒன்றேனும் நாடித்தள் ளாதே பொல்லாக்கில் ஒன்றுங்கொள்ளாதே - கெட்ட பொய்மொழிக் கோள்கள் பொருந்த விள்ளாதே. 7 வேத விதிப்படி நில்லு - நல்லோர் மேவும் வழியினை வேண்டியே செல்லு சாத நிலைமையே சொல்லு - பொல்லாச் சண்டாளக் கோபத்தைச் சாதித்துக் கொல்லு. 8 பிச்சையென் றொன்றுங்கே ளாதே - எழில் பெண்ணாசை கொண்டு பெருக்கமாளாதே இச்சைய துன்னையாளாதே - சிவன் இச்சை கொண்டதவ்வழி யேறிமீளாதே. 9 மெஞ்ஞானப் பாதையி லேறு - சுத்த வேதாந்த வெட்ட வெளியினைத் தேறு அஞ்ஞான மார்க்கத்தைத் தூறு - உன்னை அண்டினோர்க் கானந்த மாம்வழி கூறு. 10 மெய்குரு சொற்கட வாதே - நன்மை மென்மேலுஞ் செய்கை மிகவடக்காதே பொய்க்கலை யால்நடவாதே - நல்ல புத்தியைப் பொய்வழி தனில் நடத்தாதே. 11 கூடவருவ தொன்றில்லை - புழுக் கூடெடுத் திங்ஙன் உலைவதே தொல்லை தேடரு மோட்சம தெல்லை - அதைத் தேடும் வழியைத் தெளிவோரு மில்லை. 12 ஐந்துபேர் சூழ்ந்திடுங் காடு - இந்த ஐவர்க்கும் ஐவர் அடைந்திடும் நாடு முந்தி வருந்திநீ தேடு - அந்த மூலம் அறிந்திட வாமுத்தி வீடு. 13 உள்ளாக நால்வகைக் கோட்டை - பகை ஓடப் பிடித்திட்டால் ஆளலாம் நாட்டை கள்ளப் புலனென்னுங் காட்டை - வெட்டிக் கனலிட் டெரித்திட்டாற் காணலாம் வீட்டை. 14 காசிக்கோ டில்வினை போமோ - அந்தக் கங்கையா டில்கதி தானுமுண் டாமோ ? பேசுமுன் கன்மங்கள் சாமோ ? - பல பேதம் பிறப்பது போற்றினும் போமோ. 15 பொய்யாகப் பாராட்டுங் கோலம் - எல்லாம் போகவே வாய்த்திடும் யார்க்கும் போங்காலம் மெய்யாக வேசுத்த காலம் - பாரில் மேவப் புரிந்திடில் என்னனு கூலம் ? 16 சந்தேக மில்லாத தங்கம் - அதைச் சார்ந்து கொண்டாலுமே தாழ்விலாப் பொங்கம்; அந்த மில்லாதவோர் துங்கம் - எங்கும் ஆனந்தமாக நிரம்பிய புங்கம். 17 பாரி லுயர்ந்தது பக்தி - அதைப் பற்றின பேர்க்குண்டு மேவரு முத்தி சீரி லுயரட்ட சித்தி - யார்க்குஞ் சித்திக்கு மேசிவன் செயலினால் பத்தி. 18 அன்பெனும் நன்மலர் தூவிப் - பர மானந்தத் தேவியின் அடியிணை மேவி இன்பொடும் உன்னுட லாவி - நாளும் ஈடேற்றத் தேடாய்நீ இங்கே குலாவி. 19 ஆற்றும் வீடேற்றங் கண்டு - அதற் கான வழியை யறிந்து நீகொண்டு சீற்றமில் லாமலே தொண்டு - ஆதி சிவனுக்குச் செய்திடிற் சேர்ந்திடும் தொண்டு. 20 ஆன்மாவால் ஆடிடு மாட்டம் - தேகத் தான்மா அற்றபோதே யாமுடல் வாட்டம் வான்கதி மீதிலே நாட்டம் - நாளும் வையிலுனக்கு வருமே கொண்டாட்டம். 21 எட்டுமி ரண்டையும் ஓர்ந்து - மறை எல்லா முனக்குள்ளே ஏகமாய்த் தேர்ந்து வெட்ட வெளியினைச் சார்ந்து - ஆனந்த வெள்ளத்தின் மூழ்கி மிகுகளி கூர்ந்து. 22 இந்த வுலகமு முள்ளு - சற்றும் இச்சைவையாமலே யெந்நாளும் தள்ளு செத்தேன் வெள்ளம் மதைமொள்ளு - உன்றன் சிந்தைதித் திக்கத் தெவிட்டவுட் கொள்ளு. 23 பொய்வேதந் தன்னைப் பாராதே - அந்தப் போதகர் சொற்புத்தி போத வாராதே! மையவிழி யாரைச் சாராதே - துன் மார்க்கர்கள் கூட்டத்தில் மகிழ்ந்து சேராதே. 24 வைதோரைக் கூடவை யாதே: - இந்த வையம் முழுதும் பொய்த்தாலும் பொய்யாதே வெய்ய வினைகள் செய்யாதே - கல்லை வீணிற் பறவைகள் மீதி லெய்யாதே. 25 சிவமன்றி வேறே வேண்டாதே - யார்க்குந் தீங்கான சண்டையைச் சிறக்கத் தூண்டாதே தவநிலை விட்டுத் தாண்டாதே - நல்ல சன்மார்க்க மில்லாத நூலை வேண்டாதே. 26 பாம்பினைப் பற்றியாட் டாதே - உன்றன் பத்தினி மார்களைப் பழித்துக்காட் டாதே வேம்பினை யுலகிலூட் டாதே - உன்றன் வீறாப்புத் தன்னை விளங்கநாட் டாதே. 27 போற்றுஞ் சடங்கை நண்ணாதே - உன்னைப் புகழ்ந்து பலரிற் புகல வொண்ணாதே; சாற்றுமுன் வாழ்வை யெண்ணாதே - பிறர் தாழும் படிக்கு நீதாழ்வைப் பண்ணாதே. 28 கஞ்சாப் புகைபிடி யாதே - வெறி காட்டி மயங்கிய கட்குடி யாதே! அஞ்ச வுயிர் மடியாதே - பத்தி அற்றவஞ் ஞானத்தின் நூல்படி யாதே. 29 பத்தி யெனுமேணி நாட்டித் - தொந்த பந்தமற்ற விடம் பார்த்ததை நீட்டிச் சத்திய மென்றதை யீட்டி - நாளும் தன்வச மாக்கிக்கொள் சமயங்க ளோட்டி. 30 செப்பரும் பலவித மோகம் - எல்லாம் சீயென் றொறுத்துத் திடங்கொள் விவேகம் ஒப்பரும் அட்டாங்க யோகம் - நன்றாய் ஓர்ந்தறி வாயவற் றுண்மைசம் போகம். 31 எவ்வகை யாகநன் னீதி - அவை எல்லா மறிந்தே யெடுத்து நீபோதி ஒவ்வா வென்ற பலசாதி - யாவும் ஒன்றென் றறிந்தே யுணர்ந்துற வோதி. 32 கள்ள வேடம் புனையாதே - பல கங்கையி லேயுன் கடன் நனையாதே கொள்ளை கொள்ள நினையாதே - நட்பு கொண்டு புரிந்துநீ கோள் முனையாதே. 33 எங்கும் சுயபிர காசன் - அன்பர் இன்ப இருதயத் திருந்திடும் வாசன் துங்க அடியவர் தாசன் - தன்னைத் துதுக்கிற் பதவி அருளுவான் ஈசன். 34